آن ماه که گفتی ملک رحمانست
این بار اگرش نگه کنی شیطانست
رویی که چو آتش به زمستان خوش بود
امروز چو پوستین به تابستانست
< رباعی شمارهٔ ۱۹
رباعی شمارهٔ ۱۷ >
