گر باد ز گل حسن شبابش ببرد
بلبل نه حریفست که خوابش ببرد
گل وقت رسیدن آب عطار ببرد
عطار به وقت رفتن آبش ببرد
< رباعی شمارهٔ ۳۶
رباعی شمارهٔ ۳۴ >
