کس نیست که غم از دل ما داند برد
یا چارهٔ کار عشق بتواند برد
گفتم که به شوخی ببرد دست از ما
زین دست که او پیاده میداند برد
< رباعی شمارهٔ ۳۷
رباعی شمارهٔ ۳۵ >