هر سروقدی که بگذرد در نظرم
در هیأت او خیره بماند بصرم
چون چشم ندارم که جوان گردم باز
آخر کم از آنکه در جوانان نگرم
< رباعی شمارهٔ ۹۷
رباعی شمارهٔ ۹۵ >
