شبهای دراز بیشتر بیدارم
نزدیک سحر روی به بالین آرم
میپندارم که دیده بی دیدن دوست
در خواب رود، خیال میپندارم
< رباعی شمارهٔ ۹۸
رباعی شمارهٔ ۹۶ >
