من بندهٔ بالای تو شمشاد تنم
فرهاد تو شیرین دهن خوش سخنم
چشمم به دهان توست و گوشم به سخن
وز عشق لبت فهم سخن مینکنم
< رباعی شمارهٔ ۱۰۵
رباعی شمارهٔ ۱۰۳ >
