هر گه که نظر بر گل رویت فکنم
خواهم که چو نرگس مژه بر هم نزنم
ور بیتو میان ارغوان و سمنم
بنشینم و چون بنفشه سر برنکنم
< رباعی شمارهٔ ۱۰۶
رباعی شمارهٔ ۱۰۴ >
