گر خود ز عبادت استخوانی در پوست
زشتست اگر اعتقاد بندی که نکوست
گر بر سر پیکان برود طالب دوست
حقا که هنوز منت دوست بروست
< رباعی شمارهٔ ۶
رباعی شمارهٔ ۴ >
