تا یک سر مویی از تو هستی باقیست
اندیشهٔ کار بتپرستی باقیست
گفتی بت پندار شکستم رستم
آن بت که ز پندار شکستی باقیست
< رباعی شمارهٔ ۷
رباعی شمارهٔ ۵ >
