گه چون مه از آرزوی حق کاستهایم
گه کلبهٔ دل به باطل آراستهایم
از باطل و حق سیر نمی گردد دل
صد ره زین خوان گرسنه برخاستهایم
< شمارهٔ ۳۶
شمارهٔ ۳۴ >
