گر مرد رهی،رَخْت به دریا انداز
سربار، برو، بر سرِ غوغا انداز
با رنج وبلا و محنت امروز بساز
ناز و طرب و عیش به فردا انداز
< شمارهٔ ۳
شمارهٔ ۱ >