در دل نگذارمت که افگار شوی
در دیده ندارمت که بس خوار شوی
در جان کنمت جای نه در دیده و دل
تا با نفس باز پسین یار شوی
< رباعی شمارۀ ۱۸۶
رباعی شمارۀ ۱۸۴ >
