تا خرمن آز را دلت پیمانهست
نزدیک تو جز حدیث نان افسانهست
خوشباش که یک نیمه مرا در خانهست
در سنبلهٔ سپهر اگر یک دانهست
< رباعی شمارهٔ ۶۵
رباعی شمارهٔ ۶۳ >
