آن بت که به انصاف نکو بود برفت
حورا صفت و فرشتهخو بود برفت
آسایش عمرم همه او داشت ببرد
آرایش جانم همه او بود برفت
< رباعی شمارهٔ ۹۲
رباعی شمارهٔ ۹۰ >
