بوطالب نعمه آن جهانی همه مرد
هرگز غم این جهان خونخواره نخورد
هر طالب نعمت که بدو روی آورد
از نام پدر دامن حرصش پر کرد
< رباعی شمارهٔ ۱۱۷
رباعی شمارهٔ ۱۱۵ >
