هر تیره شبی که ره به روزی نبرد
گردن به حساب عمر من برشمرد
با این همه ماتم فراقش دارم
گرچه به هزار گونه محنت گذرد
< رباعی شمارهٔ ۱۱۶
رباعی شمارهٔ ۱۱۴ >