تا طارم نه سپهر آراستهاند
تا باغ چهار طبع پیراستهاند
در خار فزوده و ز گل کاستهاند
چتوان کردن چو این چنین خواستهاند
< رباعی شمارهٔ ۱۷۰
رباعی شمارهٔ ۱۶۸ >
