دلدار دل مرا ز من باز افکند
وز زلف کمانم به سخن دور افکند
امروز که پی به چین زلفش بردم
برد از پس گوش خویشتن دور افکند
< رباعی شمارهٔ ۱۷۷
رباعی شمارهٔ ۱۷۵ >
