ای ماه تمام برنیایی آخر
جانی که همی رخ ننمایی آخر
چون جان به لطافت و چو ماهی به جمال
جان من و ماه من کجایی آخر
< رباعی شمارهٔ ۲۳۱
رباعی شمارهٔ ۲۲۹ >
