دی گر بفزود عز دین عدل عمر
وز جور تهی کرد زمین عدل عمر
امروز به صد زبان جهان میگوید
ای عدل عمر بیا ببین عدل عمر
< رباعی شمارهٔ ۲۳۲
رباعی شمارهٔ ۲۳۰ >
