خوار و خجلم خوار و خجل باد دلم
آسیمهسر و پای به گل باد دلم
در دست غمم اسیری از دست دلست
چونان که منم، اسیر دل باد دلم
< رباعی شمارهٔ ۳۱۵
رباعی شمارهٔ ۳۱۳ >
