باغیست چو نوبهار از رنگ خزان
عیشی که به عمرها توان گفت از آن
یاران همه انگشت زنان گرد رزان
من در غم تو نشسته انگشتگزان
< رباعی شمارهٔ ۳۴۰
رباعی شمارهٔ ۳۳۸ >
