زلفت به رسنهاش برآورد کشان
هر جان و دلی که داشت در شهر نشان
زان پیش که دستار نگه نتوان داشت
ورز دو سه در زیر کلاهش بنشان
< رباعی شمارهٔ ۳۴۴
رباعی شمارهٔ ۳۴۲ >
