مسعود قزل مست نهای هشیاری
یک دم چه بود که مطربی بگذاری
زر بستانی ازارکی برداری
ما را گل و باقلی و ریواس آری
< رباعی شمارهٔ ۴۱۰
رباعی شمارهٔ ۴۰۸ >
