مه روی ترا ز مهر مه میداند
کز نور تو شب رهی بده میداند
سیب ذقنت متاز، گو: اسب جمال
کان بازی را رخ تو به میداند
< رباعی شمارهٔ ۸۰
رباعی شمارهٔ ۷۸ >
