این ریخته خون من و صد همچو منی
هر لحظه جدا ساختی جانی ز تنی
عذرت چه بود چو روز محشر بینی
بر دامن خویش دست خونین کفنی
< رباعی شمارهٔ ۳۴
رباعی شمارهٔ ۳۲ >
