ای خواجه که نان به زیردستان ندهی
جان گیری و نان در عوض جان ندهی
شرمت بادا که زیردستان ضعیف
از بهر تو جان دهند و تو نان ندهی
< رباعی شمارهٔ ۳۵
رباعی شمارهٔ ۳۳ >
