چون داد قضا صیقل مرآت وجود
در شرم تو اغراق به نوعی فرمود
کاندر عقبت چشمی اگر باشد باز
عکست شود اندر رخ از آیننه نمود
< رباعی شمارهٔ ۴۰
رباعی شمارهٔ ۳۸ >
